«Οι πολιτισμικές αλλαγές που βασίζονται στην γρήγορη εξέλιξη των ψηφιακών τεχνολογιών, εξελίσσονται συνεχώς και επηρεάζουν όλες τις δραστηριότητές μας, στο επίπεδο της έρευνας, στο ελεύθερο επάγγελμα αλλά κυρίως στην καθημερινή μας ζωή. Ο ψηφιακός «πολιτισμός» επηρεάζει την αντίληψη που έχουμε για το κτισμένο περιβάλλον ως κάτοικοι και δημιουργοί του και αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο πλάθουμε και παράγουμε χώρο.»
(απο την εισαγωγή για το 1ο διεθνές συνέδριο σχετικά με την « Κριτική πάνω στον Ψηφιακό σχεδιασμό» (Critical Digital),Harvard 2008
Στον επαγγελματικό κλάδο, τα λογισμικά προγράμματα ψηφιακής μοντελοποίησης τείνουν να χρησιμοποιούνται σχεδόν αποκλειστικά για την απεικόνιση κτηρίων που ήδη έχουμε σχεδιάσει. Στο πλαίσιο της έρευνας ωστόσο, εντός και εκτός ακαδημίας, τα σχετικά λογισμικά που διατίθενται στην αγορά, μπορούν και θα έπρεπε να χρησιμοποιούνται με έναν περισσότερο δημιουργικό-παραγωγικό τρόπο.(generative design).
Στα προηγούμενα έτη, το μάθημα εστίαζε στην κίνηση μέσα στον ψηφιακό χώρο και στον τρόπο με τον οποίο μπορεί να αντιληφθεί κανείς τον χώρο αυτό, μέσα απο δυναμικές ψηφιακές απεικονίσεις, όπως το animation. Η διαδικασία διαμόρφωσης της ψηφιακής δυναμικής απεικόνισης (animation) αλλά και το τελικό video αποτελούν εξαιρετικά εργαλεία για να την έρευνα, τον έλεγχο, την πληρέστερη ενημέρωση, και επίλυση ζητημάτων κατά τη συνθετική διαδικασία γιατί προσφέρουν μια συνεχή (ροϊκή) αντίληψη που προσεγγίζει τη “φυσική” ανθρώπινη αντίληψη τόσο στο εσωτερικό του χώρου όσο και απ’ έξω..
Φέτος, το εργαστηριακό μάθημα διευρύνει την έρευνά του σχετικά με τις δυνατότητες των ψηφιακών εργαλείων στην διαμόρφωση της συνθετικής διαδικασίας και το στοιχείο της κίνησης ενσωματώνεται στο σενάριο της άσκησης.
Πρόκειται ουσιαστικά για μια προσπάθεια να καταλάβει κανείς, πού μπορεί να οδηγήσει η προσέγγιση αυτή, και πώς ενδεχομένως μετασχηματίζει τη φύση της ίδιας της αρχιτεκτονικής. Έχουμε μόλις αρχίσει να ανακαλύπτουμε τις δυνατότητες που υπάρχουν σε τέτοιου είδους προσεγγίσεις, ενώ ταυτόχρονα ο αιώνας τον οποίο διανύουμε, αναδεικνύει πολύ ανάμικτες θεωρήσεις για την σχέση αρχιτεκτονικής και τεχνολογίας. Απαιτείται πλεόν μια λεπτομερής εξέταση της «καινοτομίας».
Για τη μικρής κλίμακας προωθημένη ψηφιακή σύνθεση με την οποία θα ασχοληθούμε (advanced digital design) θα χρησιμοποιηθεί το λογισμικό Rhino.
Ανά ομάδες των 3-4 ατόμων θα πρέπει να συνθέσετε ψηφιακά, ένα πολυλειτουργικό στοιχείο που το αντιλαμβάνεται κανείς σαν ένα ενιαίο σύνολο και όχι σαν επιμέρους αντικείμενα. Το στοιχείο αυτό θα πρέπει να ικανοποιεί μια σειρά απο απαιτήσεις:
1. Λειτουργικά δεδομένα(όπως εσοχές και ράφια για την τοποθέτηση κάποιων αντικειμένων και στοιχείων φωτισμού, ανοίγματα θέασης ή οπές εξαερισμού και ένα κάθισμα για 1-2 άτομα ),
2. Ευστάθεια και αντοχή που θα προκύψουν απο το υλικό που θα επιλέξετε να κατασκευαστεί
3. Αισθητικές και αντιληπτικές παράμετροι που θα ορίσετε εσείς
Το στοιχείο θα πρέπει να έχει όλα ή μέρος των κατωτέρω:
- Διαπερατότητα (με την μορφή οπών) επιφάνειας
- Εσοχές για αντικείμενα (με οποιοδήποτε βάθος )
- Ράφια που να μπορούν να δεχτούν μια ποικιλία αντικειμένων
- Σχισμές ή οπές
- Ένα κάθισμα
. - Οποιοδήποτε μορφολογικό στοιχείο / μοτίβο / pattern που καλύπτει όλο ή μέρος του τοίχου
Αν αφορά για παράδειγμα έναν τοίχο πλήρωσης, μπορεί να φέρει στο πάχος του κανάλια και δίκτυα για ύδρευση, ηλ.ρεύμα και αερισμό. Στην περίπτωση ενός στοιχείου υπαίθριου χώρου μπορεί να περιλαμβάνει ένα κάθισμα, φωτισμό, ή και μια μικρή βρύση πόσιμου νερού.
Στο σενάριό σας θα πρέπει να προτείνει τον ευρύτερο χώρο που βρίσκεται το στοιχείο. (Εσωτερικό ή εξωτερικό χώρο, κατοικία, γραφείο κτλ ή δημόσιο χώρο, πλατεια κτλ)
Έτσι, μπορείτε να εμπλουτίσετε το πρόγραμμα που θα περιέχει, πχ να θεωρήσετε οτι κάποιες απο τις οπές είναι για φωτισμό, ή να προσθέσετε στοιχεία, όπως παροχή πόσιμου νερού.
Το στοιχείο θα συνοδεύει κάποια κίνηση ή στάση:
Θα είναι κατά μήκος ενός διαδρόμου ή μονοπατιού ? (πχ σε κατοικία, γραφεία, αεροδρόμιο ή υπαίθριο χώρο?)
Για να μπορέσουμε να ερευνήσουμε συγκεκριμένες παραμέτρους στη σχέση μεταξύ ψηφιακού σχεδιασμού και υλικής επίλυσης, οι φοιτητικές ομάδες θα πρέπει στην συνέχεια να κατασκευάσουν σε κλίμακα 1:1 τμήμα του στοιχείου τους. Αυτό θα γίνει με την παραγωγή πρωτοτύπων (RP:rapid prototype manufacturing), και την χρήση των CNC (Computer Numeric Controlled) μηχανημάτων στο εργαστήριο προπλασμάτων.
Σε αυτό το πλαίσιο θα μπορέσουμε να ερευνήσουμε έννοιες όπως:
- ο «συνολικός» σχεδιασμός ενός compact στοιχείου με κάποιες λειτουργικές απαιτήσεις
- προσαρμογή στις υπάρχουσες συνθήκες παραγωγής ( η διαδικασία απαιτεί κατάτμηση του ψηφιακού μοντέλου σε μικρότερες επιφάνειες για να μπορεί να κατασκευαστεί, μεταφερθεί και τοποθετηθεί)
·η διαπερατότητα / διαφάνεια·η·η κατασκευαστική επίλυση·άλλα μη προβλέψιμα στοιχεία
Εξίσου σημαντικό στην διαδικασία CAM (Computer Aided Design) που θα ακολουθήσετε είναι να κατανοήσετε τους περιορισμούς που υπάρχουν απο τα ίδια τα CNC μηχανήματα αλλά και τα υλικά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή. Αυτοί οι περιορισμοί , εφόσον κατανοηθούν, μπορούν να αποτελέσουν μια ευκαιρία για την δημιουργία ενός επιπλέον,συνολικού πλαισίου, στον συνθετικό τρόπο σκέψης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου