ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΣΥΝΘΕΣΕΩΝ 8ου (2009)

Γενικό πλαίσιο μαθήματος:

Οι σπουδαστές καλούνται να κατασκευάσουν σε τρισδιάστατη μορφή το κτήριο που συνέθεσαν στο μάθημα της Αρχιτεκτονικής Σύνθεσης του 7ου εξαμήνου χρησιμοποιώντας τα προγράμματα ψηφιακής τρισδιάστατης μοντελοποίησης που υπάρχουν στο Εργαστήριο Προσομοίωσης.

Παράλληλα, έρχονται σε επαφή με τα εργαλεία ψηφιακής αναπαράσταση του φυσικού φωτός του τεχνητού φωτισμού, των υλικών, της υφής και του χρώματος. Τα τελευταία δίνουν την ευκαιρία στους σπουδαστές να διερευνήσουν την πρότασή τους «από τα μέσα», να προσεγγίσουν και να ολοκληρώσουν στοιχεία του εσωτερικού χώρου, της κατασκευαστικής επίλυσης.

Ταυτόχρονα γίνεται εισαγωγή σε γραφιστικά προγράμματα που χρησιμοποιούνται για την δημιουργία επεξηγηματικών διαγραμμάτων και γραφημάτων που είναι δυνατόν να εξαχθούν απο ένα ψηφιακό μοντέλο, χρήσιμα στην παρουσίαση (illustration) ενός θέματός τους. Κατά τη διάρκεια του μαθήματος οι σπουδαστές συνθέτουν μια σειρά απο πινακίδες, οι οποίες περιγράφουν και αναλύουν το κτήριο που μελέτησαν χρησιμοποιώντας στοιχεία, όπως στατικές εικόνες (renders), σκίτσα και διαγράμματα.

Η παρουσίαση του κάθε θέματος γίνεται σε διαφορετικές κλίμακες και υλικά.
Στην μεγάλη κλίμακα, όπου παρουσιάζονται θέματα ένταξης στον υφιστάμενο αστικό ιστό: οι σπουδαστές εστιάζουν στο ψηφιακό πλάσιμο μόνο των βασικών όγκων της σύνθεσής τους και χρησιμοποιούν αφαιρετικά υλικά για την απεικόνισή τους. Σε αυτό το επίπεδο δίδεται η ευκαιρία να πραγματοποιήσουν τρισδιάστατες εκτυπώσεις (3D printing) στο εργαστήριο προπλασμάτων, κάποιο αφαιρετικό μοντέλο του θέματός τους, που αποτελεί την υλική χαρακτηριστική έκφραση της αρχιτεκτονικής τους χειρονομίας.

Στην κλίμακα του οικοπέδου, παρουσιάζεται η δομική συγκρότηση του κτηρίου: ο φέρων οργανισμός, η λειτουργική οργάνωση, οι προσβάσεις και η κυκλοφορία, η διάρθρωση των όψεων και των υλικών του κτηρίου.

Ένα τουλάχιστον τμήμα του θέματος φτάνει σε παρουσίαση κάποιων αρχιτεκτονικών λεπτομερειών του κτηρίου με ρεαλιστική αναπαράσταση των υλικών και της υφής.

Στο τέλος, σε μια σύντομη άσκηση, οι σπουδαστές καλούνται να δοκιμάσουν να πειραματιστούν να παράξουν κάποια σύνθετη μορφή χρησιμοποιώντας και μετασχηματίζοντας ένα ή περισσότερα εργαλεία του προγράμματος ψηψιακής τρισδιάστατης παραγωγής μοντέλου όχι πλέον ως μέσων απεικόνισης, αλλά ώς εν δυνάμει συνθετικών εργαλείων.