ΤΟ "ΑΣΤΙΚΟ ΧΡΩΜΟΣΩΜΑ" ΥΛΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΣΕ ΚΛΙΜΑΚΑ 1:1

Το "αστικό χρωμόσωμα" υλοποιήθηκε σε κλίμακα 1:1 με χρηματοδότηση του τμήματος αρχιτεκτόνων ε.μ.π. Βρίσκεται πλέον σε μόνιμη έκθεση στο αίθριο του κτηρίου Αβέρωφ, στο συγκρότημα Πατησίων και Στουρνάρη.

ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΟΥ "ΑΣΤΙΚΟΥ ΧΡΩΜΟΣΩΜΑΤΟΣ" ΣΤΟΝ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ "FUTURE BENCH"

Η εργασία εξαμήνου με τίτλο "αστικό χρωμόσωμα", στο μάθημα "ειδικά θέματα συνθέσεων 9ου", απέσπασε το πρώτο βραβείο στον διαγωνισμό "Future Bench" του Δήμου Αθηναίων !

http://www.athensbenchmark.com/content/%CF%83%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AC%CF%83%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CF%81%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%80%CE%AE%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B3%CF%89%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C-future-bench

Η σπουδαστική ομάδα του "αστικού χρωμοσώματος":

Αναστασία Βερτεούρη
Πόπη Βασιλάκη
Ντράγκανα Μάρτσετιτς
Άννα Χαζάπη
Έλενα Υφαντή
Κατερίνα Γαλακτίου
Παυλίνα Βαρδουλάκη

EΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΣΥΝΘΕΣΕΩΝ 9ου (2009-10): ΤΕΛΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ

Τίτλος εργασίας : "Αστικό χρωμόσωμα"

Σπουδάστριες:
Αναστασία Βερτεούρη
Πόπη Βασιλάκη
Ντράγκανα Μάρτσετιτς
Άννα Χαζάπη
Έλενα Υφαντή
Κατερίνα Γαλακτίου
Παυλίνα Βαρδουλάκη

0. Εισαγωγή

Στα πλαίσια του μαθήματος αυτού του εξαμήνου, κληθήκαμε να σχεδιάσουμε, χρησιμοποιώντας ως κύριο εργαλείο το λογισμικό Rhino, μια πολυλειτουργική κατασκευή, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο θα υλοποιηθεί με την διαδικασία rapid prototyping και την χρήση C.N.C. μηχανημάτων. Το project αυτό θα ακολουθεί μια σειρά από συγκεκριμένες παραμέτρους, όσον αφορά στις απαιτήσεις των λειτουργιών που θα παραλάβει και στον χώρο στον οποίο θα το συναντάμε. Με αυτόν τον τρόπο το αντικείμενο που θα παραχθεί θα είναι αποτέλεσμα μιας συνθετικής διαδικασίας και όχι μιας αποκλειστικά πλαστικής αναζήτησης και θα εμπεριέχει σαφείς πληροφορίες για την κατασκευή του σε πραγματικό χώρο.

Αρχικά μελετήσαμε διάφορα παραδείγματα που έχουν υλοποιηθεί και ακολουθούν, αλλά περισσότερο και άλλα λιγότερο, τα στοιχεία που θέλουμε να ενσωματώνει και η δική μας πολυκατασκευή. Επικεντρωθήκαμε κυρίως σε δύο από τα παραδείγματα που μας προτάθηκαν, το Element του Marcelo Spina, και την εγκατάσταση που προέκυψε από το συνθετικό μάθημα του πρώτου εξαμήνου της σχολής Sci-Arc της Νότιας Καλιφόρνιας το 2007. Πρόκειται για δύο τελείως διαφορετικά παραδείγματα, σε διαφορετικούς χώρους με άλλα ζητούμενα και ξεχωριστούς τρόπους κατασκευής, που όμως προσεγγίζουν με ενδιαφέροντα τρόπο το θέμα μας από διαφορετικές οπτικές γωνίες.

• Α. Element

Το Element αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα της δουλειάς της ομάδας PATTERNS του MarceloSpina. Σχεδιάστηκε για ένα διαγωνισμό του SCI-Arc το 2003 και αφορούσε σε ένα χώρο 30 m² που επρόκειτο να φιλοξενεί βιβλιοθήκη και καφετέρια-καθιστικό. Η βασική μονάδα της συνολικής σύνθεσης, είναι ένα πρότυπο στοιχείo για ένα χώρο ο οποίος θα σχεδιαζόταν ολοκληρος με την ίδια λογική. Πρόκειται για μια ρευστή μορφή, ένα αντικείμενο – επιφάνεια που μοιάζει να έχει επεξεργαστεί με γλυπτικό τρόπο προκειμένου να επιτύχει τη μετάβαση από τα ράφια της βιβλιοθήκης σε καθίσματα και πάγκους. Στη μεταβατική ζώνη υπάρχουν εσοχές που λειτουργούν ως αποθηκευτικοί χώροι. Κατασκευαστικά Η εγκατάσταση αποτελείται από σκελετό MDFABS πλαστικού. Τα πρόσθετα καθίσματα-τραπέζια είναι κατασκευασμένα από αυτοφερόμενο fiber glass. ενσωματωμένο σε κάνναβο, που επιστρώνεται από πανέλα άσπρου

• Β.Sci-Arc installation 2007

Η εγκατάσταση αποτελεί μέρος του σχεδιαστικού μαθήματος του πρώτου εξαμήνου στη σχολή Sci- Arc της Νότιας Καλιφόρνιας. Το θέμα του φθινοπώρου του 2007 είχε σχέση με τo Laminar Flow (Στρωτή ή Παράλληλη Ροή ρευστών ή αερίων). Το αρχικό μοντέλο σχεδιάστηκε χωρίς κάποια κλίμακα και χωρίς αναφορά σε κάποιο συγκεκριμένο χώρο, και στη συνέχεια μορφοποιήθηκε κατάλληλα για να εγκατασταθεί στην είσοδο της σχολής. Με το λογισμικό Rhino έγινε ο σχεδιασμός των προφίλ ώστε αυτά να κατασκευαστούν με τη βοήθεια μηχανημάτων CNC. Γενικά η κατασκευή είναι πολύ περισσότερο γλυπτική σε σχέση με το Element και τα μόνα στοιχεία που έλαβαν υπόψη τους για την κατασκευή της εγκατάστασης στο συγκεκριμένο χώρο ήταν ο φωτισμός, τα κατασκευαστικά στοιχεία του και τα συστήματα εξαερισμού και κλιματισμού.

Η ανάλυση των δύο αυτών παραδειγμάτων και η μελέτη των τρόπων κατασκευής μας έδωσε τις βάσεις για να διαμορφώσουμε την δική μας πρόταση.

1. Κεντρική ιδέα

Η βασική ιδέα είναι η δημιουργία ενός αρχιτεκτονικού στοιχείου που θα εξυπηρετεί και θα ενδυναμώνει κοινά στοιχεία της καθημερινής ζωής σε σχολές αρχιτεκτόνων και καλών τεχνών, όπως η συνάντηση, η εργασία και η παρουσίαση στη σχολή. Το αντικείμενο που καλούμαστε να σχεδιάσουμε έχει ορισμένες προδιαγραφές. Επιλέξαμε μια σειρά από λειτουργίες οι οποίες να ανταποκρίνονται στις ανάγκες ενός φοιτητή της σχολής μας. Το αντικείμενο μελέτης είναι αρκετά οικείο, καθώς ο καθένας μας αναζητά ορισμένα πράγματα όταν κινείται στους χώρους της σχολής: καθιστικά, χώρους ανακοινώσεων, χώρους εργασίας και παρουσιάσεων. Επίσης πολλοί φοιτητές χρησιμοποιούν ποδήλατα για τις μετακινήσεις τους, όποτε χρειάζονται χώρους για το κλείδωμά τους. Καταλήγουμε επομένως σε μια εγκατάσταση που θα περιλαμβάνει όλες τις παραπάνω χρήσεις.

2. Η χωροθέτηση του στοιχείου στο συγκρότημα του Ε.Μ.Π.

Ο καλύτερος κατά τη γνώμη μας τόπος για την χωροθέτηση αυτής της λειτουργικής εγκατάστασης που θα περιλαμβάνει όλες αυτές τις διαφορετικές χρήσεις είναι το προαύλιο μεταξύ των κτιρίων Τοσίτσα και Μπουμπουλίνας, που μέχρι τώρα είναι ένας κενός, «στεγνός» χώρος που απομένει σαν ακάλυπτος στρωμένος με μπετόν, ενώ μονο τους τελευταίους μήνες έχουν γίνει κάποιες φυτεύσεις δέντρων, κυρίως ακακίες και νεαρά πλατάνια, αλλά χωρίς περαιτέρω επεμβάσεις. Γύρω από αυτόν τον μεγάλο χώρο (65Χ30 μέτρα) συγκεντρώνονται διάφορες σημαντικές χρήσεις για την σχολή, όπως η Τ12, όπου οι περισσότεροι φοιτητές εργάζονται, το εστιατόριο της σχολής και οι είσοδοι στο κτήριο Μπουμπουλίνας. Συχνά, ιδιαίτερα την άνοιξη αλλά πλέον όλο και περισσότερους μήνες, πολλοί επιλέγουν να φέρουν το σχεδιαστήριο τους έξω και να δουλέψουν, και για σκιά ή προστασία από την βροχή καταφεύγουν στη μεγάλη στοά του κτηρίου Μπουμπουλίνας. Γενικά είναι ένας χώρος που έχει δυνατότητες να παραλάβει διάφορες δραστηριότητες, και οι ροές των καθημερινών κινήσεων των φοιτητών ορίζουν περιοχές που άλλες χρησιμοποιούνται λιγότερο και άλλες περισσότερο. Με βάση αυτές τις ροές θα μελετήσουμε τον χώρο και θα προτείνουμε πιθανές τοποθετήσεις του ή των στοιχείων.

3. Μελέτη ροών και συσχετισμός με την κατασκευή

Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε γύρω και κατά μήκος των πορειών αυτών τις κατασκευές μας, ώστε να εκμεταλλευτούμε τον αναξιοποίητο χώρο και να τονίσουμε τις ήδη υπάρχουσες λειτουργίες του. Το αντικείμενο μας υποθέτουμε ότι ανήκει σε μια ομάδα αντικειμένων με διαφορετικά μεγέθη, που θα σχηματίζουν νοητές συνέχειες και θα εμπλουτίζουν λειτουργικά το χώρο. Αυτά τα αντικείμενα μπορούν να έχουν το λιγότερο μία χρήση, και μελλοντικά θα μπορούν να αναδιαταχθούν με διάφορους τρόπους ώστε να προσαρμοσθούν και να εφαρμόσουν σε διαφορετικούς χώρους. Θα είναι δηλαδή καθαρά modules, με κοινά προφίλ ή σημεία ένωσης.

Στον χάρτη βλέπουμε ένα διάγραμμα ροών, όπου φαίνονται οι κύριες και οι δευτερεύουσες πορείες σε σχέση με την φύτευση και τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του χώρου. Οι κύριες πορείες είναι αυτή από την είσοδο Τοσίτσα προς την πίσω είσοδο της Τ12 και το ένα κλιμακοστάσιο του κτιρίου Μπουμπουλίνας και αυτή προς το εστιατόριο, ενώ δευτερεύουσες είναι οι κινήσεις προς τα καμαρίνια και το δεύτερο κλιμακοστάσιο του Μπουμπουλίνας και στο κτίριο Τεχνικής Υπηρεσίας. Τα δέντρα που φυτεύτηκαν βρίσκονται τοποθετημένα σε ένα αρκετά κανονικό κάναβο και φαίνεται πως σκοπεύουν να τα πυκνώσουν ακόμα περισσότερο.

4. Μελέτη στάσεων και χρήσεων υπάρχουσας κατάστασης

Ο φωτισμός παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην κατανομή και στις πυκνώσεις των χρήσεων που συναντάμε στο προαύλιο. Λόγω του προσανατολισμού του, το βόρειο και κεντρικό τμήμα της αυλής δέχεται περισσότερο φως από το νότιο. Έτσι τους χειμερινούς μήνες, που η σχολή χρησιμοποιείται και περισσότερο, οι φοιτητές όταν δουλέυουν έξω χρησιμοποιούν αυτό το τμήμα της αυλής, και σαν σκίαστρα όταν χρειάζεται λειτουργούν τα δέντρα, που είναι περισσότερα σε αυτή την πλευρά. Το καλοκαίρι αντίθετα, οι περισσότεροι προτιμούν το σκιερό και πιο δροσερό τμήμα, καθώς και την στοά του κτιρίου Μπουμπουλίνας. Η στοά αυτή πολλές φορές λειτουργεί σαν άτυπο καθιστικό, αφού ελλείψει σκαμπό πολλοί κάθονται στα σκαλιά της. Επίσης συχνά εκεί παρκάρουν ποδήλατα και μηχανάκια. Στην πλευρά του εστιατορίου δεν συναντάμε πολύ κόσμο, αν εξαιρέσουμε την πορεία που περιγράψαμε πριν, και εκεί συχνά γίνονται οι ανεφοδιασμοί της κουζίνας ενώ στο πλάι του κτιρίου Γκίνη βρίσκονται παρατεταγμένοι κάδοι απορριμμάτων, που δεν βοηθούν την βελτίωση του κλίματος. Παρόλα αυτά εκεί γίνονταν μέχρι τώρα οι εκδηλώσεις της σχολής όπως η απονομή των πτυχίων.

5. Προτάσεις

Οι κατασκευές που θέλουμε να εντάξουμε στο χώρο θέλουμε να βοηθήσουν τις ήδη υπάρχουσες λειτουργίες. Οι λειτουργικές ενότητες που θα ενσωματώνουν θα είναι οι εξής:

• καθιστικό
• χώροι εργασίας με σχεδιαστήριο και καθίσματα
• στέγαστρα
• επιφάνειες για εκθέσεις – αναρτήσεις αφισών ή εργασιών
• ράφια – εσοχές για έντυπα
• στηρίγματα για ποδήλατα

Όπως φαίνεται και στο διάγραμμα, οι κατασκευές σαν σύνολο θα βρίσκονται σε ένα γενικό άξονα διαγώνιο στο βόρειο τμήμα του προαυλίου, λόγω του καλύτερου προσανατολισμού του, και θα χωρίζεται σε τρεις γενικές ενότητες: το βορειότερο τμήμα που θα σχετίζεται περισσότερο με την Τ12 και θα έχει κυρίως χώρους εργασίας, το μεσαίο τμήμα που βρίσκεται παράλληλα με τις κύριες ροές κίνησης και θα έχει χαρακτήρα πληροφόρησης, και το τρίτο και νοτιότερο τμήμα που σχετίζεται με την στοά και θα φιλοξενεί χώρους καθιστικού. Το μεγαλύτερο κομμάτι της κατασκευής, το οποίο και θα μελετήσουμε πιο διεξοδικά, θα συνδυάζει όλες τις παραπάνω χρήσεις και το τοποθετούμε περίπου στο κέντρο του άξονα μας, όπως φαίνεται κα στο διάγραμμα.

6. Αναλυτική μελέτη του κεντρικού στοιχείου

Το κεντρικό στοιχείο προέκυψε με βάση τρείς βασικές χαράξεις σε κάτοψη και με την αρχή ότι χωρίζουμε το αντικείμενο σε τρεις βασικούς τομείς που στην κατασκευή δεν ορίζονται απόλυτα αλλά συνδέονται με ομαλές μεταβάσεις. Το κομμάτι (ζώνη Α)το πιο κοντινό στην βασική πορεία είναι μια διαμόρφωση που περιλαμβάνει καθιστικό και η οποία κινείται γύρω από ένα από τα δέντρα, καθώς και μια κάθετη επιφάνεια για ανάρτηση αφισών και οπές για έντυπα και αποτελεί το πιο «δημόσιο» τμήμα της κατασκευής. Η μεσαία ζώνη (ζώνη Β)είναι συνδετική και θα μπορούσε να έχει κάποια σταντ για ποδήλατα, και είναι το πιο χαμηλό στοιχείο της κατασκευής. Τέλος η νότια απόληξη της κατασκευής (ζώνη Γ) αποτελείται από πάγκο εργασίας και καθίσματα με στέγαστρο κατάλληλου προσανατολισμού, και είναι το πιο «ιδιωτικό» τμήμα.

Βασική συνθετική ιδέα είναι κάθε ανεξάρτητο λειτουργικό στοιχείο στην κατασκευή να μετατρέπεται σε ένα άλλο. Πιο συγκεκριμένα οι αλλαγές αυτές να φαίνονται στο ύψος, δηλαδή κατά μήκος της κατασκευής να δημιουργούνται εξάρσεις και υποβαθμίσεις ανάλογα με την εκάστοτε λειτουργία. Έτσι βλέπουμε το κάθισμα του χώρου εργασίας να γίνεται το ψηλότερο τμήμα της πλάτης των κερκίδων της ζώνης Α, ενώ τα σκαλιά – καθίσματα της ίδιας ζώνης καθορίζουν την μορφή του στεγάστρου στην ζώνη Γ. Για την εφαρμογή αυτής της ιδέας σε πρώτη φάση δώσαμε στα επιμέρους στοιχεία τα απαραίτητα μεγέθη και δημιουργώντας κάποια βασικά προφίλ προσπαθήσαμε να ορίσουμε τον χώρο και την μορφή της κατασκευής. Στη συνέχεια αυτή η μορφή απλοποιήθηκε και έτσι μπορούμε να μελετήσουμε τις διαφορετικές εκδοχές της όσο αφορά την χωρητικότητα σε άτομα του κάθε χώρου, τα ύψη της κατασκευής και τις μεταβάσεις.

Πολύ σημαντικές είναι επίσης οι παράμετροι που θέτει η κατασκευή. Μια αρχή που ορίζουμε για την κατασκευή μας είναι πως θα είναι ημιμόνιμη. Θα μπορεί δηλαδή να λυθεί και να συναρμολογηθεί ξανά για λόγους μεταφοράς και αποθήκευσης, ενώ έτσι θα μπορεί να εκτεθεί σε διαφορετικούς χώρους. Αυτό απαιτεί λοιπόν να γίνει μια κατάτμηση στην κατασκευή σε τμήματα που να είναι εύκολα διαχειρίσιμα, ο τρόπος που αυτά θα συναρμολογούνται να μην είναι απλή κόλληση αλλά ίσως κάποιος τύπος «κουμπώματος» ώστε να διευκολύνεται η διαδικασία της συναρμογής. Επίσης θα ήταν καλό τα υλικά που θα χρησιμοποιηθούν να είναι ανθεκτικά και ελαφριά.

Το μοντέλο το οποίο προτείνουμε θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί με διαφορετικούς τρόπους. Με μία τακτική κατάτμηση ανά 20 λ.χ. εκατοστά κατά μήκος ενός γενικού άξονα- ραχοκοκαλιά που διατρέχει την κατασκευή θα μπορούσαμε να κατασκευάσουμε με κομμάτια από κάποιο ελαφρύ υλικό όπως το Dow μια συμπαγή φόρμα η οποία θα στηριζόταν με κάποιον βοηθητικό σκελετό πχ από μέταλλο και μετά από πιο λεπτομερή καταμερισμό των επιφανειών θα επικαλυπτόταν με τμήματα κατασκευασμένα με vacuum forming. Εμείς προτείνουμε έναν καταμερισμό σε επάλληλα προφίλ από ξύλο ή μέταλλο. Τα κομμάτια αυτά θα δημιουργούν ένα σκελετό με δυνατότητες αλλού να μένει σχεδόν γυμνός και να αποκτά εκτός από κατασκευαστική μορφολογική και λειτουργική αξία, όπως για παράδειγμα στην ζώνη Β, και αλλού είτε να επικαλύπτεται με επιφάνειες τύπου vacuumforming είτε να πληρώμεται τελείως δίνοντας μια πιο συμπαγή αίσθηση και πιο σταθερή συμπεριφορά σε φορτίσεις, όπως π.χ σε καθιστικά.

ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΣΥΝΘΕΣΕΩΝ 9ου: ΠΡΟΠΑΡΑΔΟΣΗ 1 (2009)

ΑΣΚΗΣΗ 1: ΜΕΛΕΤΗ – ΑΝΑΛΥΣΗ 2 ΥΛΟΠΟΙΗΜΕΝΩΝ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΩΝ

Κάθε ομάδα επέλεξε ένα υλοποιημένο παράδειγμα απο την παρακάτω λίστα .

[Το οποίο ανέλυσε μέσα σε 2 εβδομάδες και παρουσίασε στο εργαστήριο, σε αρχείο powerpoint ]

Την ημέρα της παρουσίασης παραδόθηκε σε CD το υλικό που συλλέχθηκε, το οποίο και αναρτάται σήμερα.

Οι ενότητες που εστίασαν οι σπουδαστές είναι:

Α. Το πεδίο έρευνας του παραδείγματος, τους στόχους ή λειτουργία του installation

Β. Ο τρόπος ψηφιακής μοντελοποίησης (εντολές RHINO)

Γ. Ο τρόπος RP κατασκευής (σχέδια: κατόψεις, όψεις, τομές, διαγράμματα / γραφήματα και φωτογραφίες)

Δ. Τα υλικά

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ:

• the element (Marcelo Spina) www.p-a-t-t-e-r-n-s.net

Το Element αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα της δουλειάς της ομάδας PATTERNS του Marcelo Spina. Σχεδιάστηκε για ένα διαγωνισμό του SCI-Arc το 2003 και αφορούσε σε ένα χώρο 30 m² που επρόκειτο να φιλοξενεί βιβλιοθήκη και καφετέρια-καθιστικό. Η βασική μονάδα της συνολικής σύνθεσης, είναι ένα πρότυπο στοιχείo για ένα χώρο ο οποίος θα σχεδιαζόταν ολοκληρος με την ίδια λογική. Πρόκειται για μια ρευστή μορφή, ένα αντικείμενο – επιφάνεια που μοιάζει να έχει επεξεργαστεί με γλυπτικό τρόπο προκειμένου να επιτύχει τη μετάβαση από τα ράφια της βιβλιοθήκης σε καθίσματα και πάγκους. Στη μεταβατική ζώνη υπάρχουν εσοχές που λειτουργούν ως αποθηκευτικοί χώροι. Κατασκευαστικά Η εγκατάσταση αποτελείται από σκελετό MDF ενσωματωμένο σε κάνναβο, που επιστρώνεται από πανέλα άσπρου ABS πλαστικού. Τα πρόσθετα καθίσματα-τραπέζια είναι κατασκευασμένα από αυτοφερόμενο fiber glass.

• sci-arc installation: fall 2007 1A (Andy Ku, Marcos Sanchez and Jenny Wu)

Η εγκατάσταση αποτελεί μέρος του σχεδιαστικού μαθήματος του πρώτου εξαμήνου στη σχολή Sci- Arc της Νότιας Καλιφόρνιας. Το θέμα του φθινοπώρου του 2007 είχε σχέση με τo Laminar Flow (Στρωτή ή Παράλληλη Ροή ρευστών ή αερίων). Το αρχικό μοντέλο σχεδιάστηκε χωρίς κάποια κλίμακα και χωρίς αναφορά σε κάποιο συγκεκριμένο χώρο, και στη συνέχεια μορφοποιήθηκε κατάλληλα για να εγκατασταθεί στην είσοδο της σχολής. Με το λογισμικό Rhino έγινε ο σχεδιασμός των προφίλ ώστε αυτά να κατασκευαστούν με τη βοήθεια μηχανημάτων CNC. Γενικά η κατασκευή είναι πολύ περισσότερο γλυπτική σε σχέση με το Element και τα μόνα στοιχεία που έλαβαν υπόψη τους για την κατασκευή της εγκατάστασης στο συγκεκριμένο χώρο ήταν ο φωτισμός, τα κατασκευαστικά στοιχεία του και τα συστήματα εξαερισμού και κλιματισμού.

Η ανάλυση των δύο αυτών παραδειγμάτων και η μελέτη των τρόπων κατασκευής μας έδωσε τις βάσεις για να διαμορφώσουμε την δική μας πρόταση.



το πλήρες υλικό είναι στην διάθεση των σπουδαστών του ΕΜΠ,
απευθυνθείτε στους υπεύθυνους του εργαστηρίου για περισσότερα

ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΣΥΝΘΕΣΕΩΝ 9ου (2009-10)

«Οι πολιτισμικές αλλαγές που βασίζονται στην γρήγορη εξέλιξη των ψηφιακών τεχνολογιών, εξελίσσονται συνεχώς και επηρεάζουν όλες τις δραστηριότητές μας, στο επίπεδο της έρευνας, στο ελεύθερο επάγγελμα αλλά κυρίως στην καθημερινή μας ζωή. Ο ψηφιακός «πολιτισμός» επηρεάζει την αντίληψη που έχουμε για το κτισμένο περιβάλλον ως κάτοικοι και δημιουργοί του και αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο πλάθουμε και παράγουμε χώρο.»

(απο την εισαγωγή για το 1^ο διεθνές συνέδριο σχετικά με την « Κριτική πάνω στον Ψηφιακό σχεδιασμό» (Critical Digital),Harvard 2008

Στον επαγγελματικό κλάδο, τα λογισμικά προγράμματα ψηφιακής μοντελοποίησης τείνουν να χρησιμοποιούνται σχεδόν αποκλειστικά για την απεικόνιση κτηρίων που ήδη έχουμε σχεδιάσει. Στο πλαίσιο της έρευνας ωστόσο, εντός και εκτός ακαδημίας, τα σχετικά λογισμικά που διατίθενται στην αγορά, μπορούν και θα έπρεπε να χρησιμοποιούνται με έναν περισσότερο δημιουργικό-παραγωγικό τρόπο.(generative design).

Στα προηγούμενα έτη, το μάθημα εστίαζε στην κίνηση μέσα στον ψηφιακό χώρο και στον τρόπο με τον οποίο μπορεί να αντιληφθεί κανείς τον χώρο αυτό, μέσα απο δυναμικές ψηφιακές απεικονίσεις, όπως το animation. Η διαδικασία διαμόρφωσης της ψηφιακής δυναμικής απεικόνισης (animation) αλλά και το τελικό video αποτελούν εξαιρετικά εργαλεία για να την έρευνα, τον έλεγχο, την πληρέστερη ενημέρωση, και επίλυση ζητημάτων κατά τη συνθετική διαδικασία γιατί προσφέρουν μια συνεχή (ροϊκή) αντίληψη που προσεγγίζει τη “φυσική” ανθρώπινη αντίληψη τόσο στο εσωτερικό του χώρου όσο και απ’ έξω..

Φέτος, το εργαστηριακό μάθημα διευρύνει την έρευνά του σχετικά με τις δυνατότητες των ψηφιακών εργαλείων στην διαμόρφωση της συνθετικής διαδικασίας και το στοιχείο της κίνησης ενσωματώνεται στο σενάριο της άσκησης.

Πρόκειται ουσιαστικά για μια προσπάθεια να καταλάβει κανείς, πού μπορεί να οδηγήσει η προσέγγιση αυτή, και πώς ενδεχομένως μετασχηματίζει τη φύση της ίδιας της αρχιτεκτονικής. Έχουμε μόλις αρχίσει να ανακαλύπτουμε τις δυνατότητες που υπάρχουν σε τέτοιου είδους προσεγγίσεις, ενώ ταυτόχρονα ο αιώνας τον οποίο διανύουμε, αναδεικνύει πολύ ανάμικτες θεωρήσεις για την σχέση αρχιτεκτονικής και τεχνολογίας. Απαιτείται πλεόν μια λεπτομερής εξέταση της «καινοτομίας».

Για τη μικρής κλίμακας προωθημένη ψηφιακή σύνθεση με την οποία θα ασχοληθούμε (advanced digital design) θα χρησιμοποιηθεί το λογισμικό Rhino.

Ανά ομάδες των 3-4 ατόμων θα πρέπει να συνθέσετε ψηφιακά, ένα πολυλειτουργικό στοιχείο που το αντιλαμβάνεται κανείς σαν ένα ενιαίο σύνολο και όχι σαν επιμέρους αντικείμενα. Το στοιχείο αυτό θα πρέπει να ικανοποιεί μια σειρά απο απαιτήσεις:

1. Λειτουργικά δεδομένα(όπως εσοχές και ράφια για την τοποθέτηση κάποιων αντικειμένων και στοιχείων φωτισμού, ανοίγματα θέασης ή οπές εξαερισμού και ένα κάθισμα για 1-2 άτομα ),

2. Ευστάθεια και αντοχή που θα προκύψουν απο το υλικό που θα επιλέξετε να κατασκευαστεί

3. Αισθητικές και αντιληπτικές παράμετροι που θα ορίσετε εσείς

Το στοιχείο θα πρέπει να έχει όλα ή μέρος των κατωτέρω:

• Διαπερατότητα (με την μορφή οπών) επιφάνειας
• Εσοχές για αντικείμενα (με οποιοδήποτε βάθος )
• Ράφια που να μπορούν να δεχτούν μια ποικιλία αντικειμένων
• Σχισμές ή οπές
• Ένα κάθισμα .
• Οποιοδήποτε μορφολογικό στοιχείο / μοτίβο / pattern που καλύπτει όλο ή μέρος του τοίχου

Αν αφορά για παράδειγμα έναν τοίχο πλήρωσης, μπορεί να φέρει στο πάχος του κανάλια και δίκτυα για ύδρευση, ηλ.ρεύμα και αερισμό. Στην περίπτωση ενός στοιχείου υπαίθριου χώρου μπορεί να περιλαμβάνει ένα κάθισμα, φωτισμό, ή και μια μικρή βρύση πόσιμου νερού.

Στο σενάριό σας θα πρέπει να προτείνει τον ευρύτερο χώρο που βρίσκεται το στοιχείο. (Εσωτερικό ή εξωτερικό χώρο, κατοικία, γραφείο κτλ ή δημόσιο χώρο, πλατεια κτλ)

Έτσι, μπορείτε να εμπλουτίσετε το πρόγραμμα που θα περιέχει, πχ να θεωρήσετε οτι κάποιες απο τις οπές είναι για φωτισμό, ή να προσθέσετε στοιχεία, όπως παροχή πόσιμου νερού.

Το στοιχείο θα συνοδεύει κάποια κίνηση ή στάση:

Θα είναι κατά μήκος ενός διαδρόμου ή μονοπατιού ? (πχ σε κατοικία, γραφεία, αεροδρόμιο ή υπαίθριο χώρο?)

Για να μπορέσουμε να ερευνήσουμε συγκεκριμένες παραμέτρους στη σχέση μεταξύ ψηφιακού σχεδιασμού και υλικής επίλυσης, οι φοιτητικές ομάδες θα πρέπει στην συνέχεια να κατασκευάσουν σε κλίμακα 1:1 τμήμα του στοιχείου τους. Αυτό θα γίνει με την παραγωγή πρωτοτύπων (RP:rapid prototype manufacturing), και την χρήση των CNC (Computer Numeric Controlled) μηχανημάτων στο εργαστήριο προπλασμάτων.

Σε αυτό το πλαίσιο θα μπορέσουμε να ερευνήσουμε έννοιες όπως:

• ο «συνολικός» σχεδιασμός ενός compact στοιχείου με κάποιες λειτουργικές απαιτήσεις
• προσαρμογή στις υπάρχουσες συνθήκες παραγωγής ( η διαδικασία απαιτεί κατάτμηση του ψηφιακού μοντέλου σε μικρότερες επιφάνειες για να μπορεί να κατασκευαστεί, μεταφερθεί και τοποθετηθεί)
• ·η διαπερατότητα / διαφάνεια
• ·η υλικότητα του τελικού προϊόντος- οι διαφορετικές μέθοδοι RP (rapid prototyping) αφορούν και διαφορετικά υλικά
• ·η κατασκευαστική επίλυση
• ·άλλα μη προβλέψιμα στοιχεία

Εξίσου σημαντικό στην διαδικασία CAM (Computer Aided Design) που θα ακολουθήσετε είναι να κατανοήσετε τους περιορισμούς που υπάρχουν απο τα ίδια τα CNC μηχανήματα αλλά και τα υλικά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή. Αυτοί οι περιορισμοί , εφόσον κατανοηθούν, μπορούν να αποτελέσουν μια ευκαιρία για την δημιουργία ενός επιπλέον,συνολικού πλαισίου, στον συνθετικό τρόπο σκέψης.